PAYIMA DÜŞTÜ

Gönlümü baðladým huri, güzele.
Ömrüm ulaþmadý ebet, ezele.
Bir hazan sonunda yedim zelzele.
Benimde payýma bir harap düþtü.

Baharýmda açmaz çiçek rengârenk.
Rüzgârýn sesinde kalmadý ahenk
Kale burcum artýk tutmuyor mihenk.
Hazan geldi baþa bir gazap düþtü.

Bahçede güllerim açmýyor gonca.
Budandý dallarým selvi boyumca.
Herkes türkü yakar yirmilik gence.
Kýþým erken oldu baþa kar düþtü.

Sigaram tütmüyor, yanmaz çakmaðým.
Denizde bozulup, yýrtýlmýþ aðým.
Ne söylesen artýk duymaz kulaðým.
Gönül name çalar bir efkâr düþtü.

Düzler yokuþ sanki artýk bedene.
Dostlarým kayboldu giden gidene.
Dört kiþilik tahtadan bir trene.
Benimde payýma bir makber düþtü.

Ruhum aylar önce terk etti beni.
Muammer kalemin Hakk’ý söyledi.
Dünyadan ahrete firar eyledi.
Bin umutla bekler, bir ayyar düþtü.
28.01.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: