varlýgýn armagandý varlýgýma nasýlda hüzün kokardý ellerin dokundugunda içini cekerken gecenin bir yarýsý kollarýnýn arasýnda avuclarýmda ellerin ne büyük mutluluktu bu ölümsüzlükle deðiþmek bir ölümlüyü ölmek gibi severken sevmek hala sýradan bir fani hayatýna sýgdýramadýgým en cok buldðumda kaybettim seni sesin titrerken sesimde ne buluyordun bu kadar nasýlda ürküyordun býrakýp gidersem bir o kadar ayaklarýn yere basarken benimle kacýp gitme telaslarýn gözlerinde ýþýl ýþýl yanarken namlusuna surulmus bir mermi gibi kader ayrýlýk eski bir ezber cigerlerimdeki bu sýzý kafiyesinden utanan þair gecenin dördünde hayalinde bir kýz cocugu her sözü kahýr agýr gelir yalnýzlýk içine ceker dumaný cigerlerinde kiralýk bir hayat aklýnda aþýrma replikleri sevgi sözcukleri öyle uzak ki... kayýp bir sarký dudaklarýnda durdur beni soluguma karýsýyor karamsarlýk gunleri aþkýn gecmeyen zamanlarý buda oldu iþte tanrým sözlerim agýr geliyor yazdýklarým kuru sýký doldurulmus en cok sen uyurken bensiz, sensiz bu yataga girmek koyuyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
LostsouL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.