Gül Ağladı

Ömrümce hep aradým dört yapraklý yoncayý
Yumþak zemin beklerken boþa vurdum kancayý
Candan alâ sevmiþtim daldaki al goncayý
Kaçýrýnca seheri aðladým gül aðladý.

Izdýrabým artýyor farklý yöne sapalý
Suçlu sayýldým baþtan nefse inat yapalý
Uzun seneler geçti gönül aþka kapalý
Buldum kopmuþ telleri baðladým zil aðladý.

Tünel karanlýk diye yerden koymadýk cebe
Tohumda ati varken biz oynadýk kör ebe
Yaðmasa da biliriz bulut yaðmura gebe
Doldurdum dideleri çaðladým sel aðladý.

Aþk oduyla birlikte türlü nimetler verdi
Firak vardý uçlarda yaktý kavurdu derdi
Kimi çölde kayboldu bazýsý Þaha erdi
Elde ateþ közleri daðladým dil aðladý.

Dünya yükü sýrtlarda inletir aðýr aðýr
Kaç kiþi duyar bilmem istersen hýzla baðýr
Ýnanmazsan dene bak herkes gayrýya saðýr
Alkýþ çalacak yeri saðladým el aðladý.

Daðlardan bayýrlara eserken efil efil
Birisi altýn sayar diðeri kalýr sefil
Dostu tükenmiþ sanki düþmaný etmiþ kefil
Bir beni bir de seri salladým yel aðladý.

15.11.2013
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: