Vuslat Çiledir

Bilmem ki...
Niçin ah eder inlersin
Hiç sahip nedir bilmez misin
Vuslat çiledir, cefadýr, sabýrdýr sual etmezsin
Bir gün meþakkatle karþýlaþýnca niye þikayet edersin
Ýnsan derdi, gamý hesapsýz akýl, mesnetsiz heyecan için çeker ne dersin
Ýlim akýl, akýl irfan, irfan ihlas, ihlas iþtiyak içindir neden zekana güvenmeye cür’et eylersin

Kalbe...
Söz geçmez derler
Niçin onu nazargah seçeni bilmezler
Kültür ve malumatla, zanla, taklitle iman olmaz demezler
Safahat içinde yaþarken, nefsin nizam edilemeyeceðini öðrenemezler
Nefis her arzuya, hevese açýksa, gün keyfiyete adanmýþsa kendini kaybettiðin aþikardýr kabul etmezler
Aþký, sevdayý tutku, beklenti, ukde, zan ve emelleri için tercih ettiklerine akýl erdiremezler, avunmayý seçerler

Sordum...
Seni uçan kuþtan
Borandan, hazandan
Issýz rýhtýmlarýn sessiz çýðlýklarýndan
Ruhumdan nükseden hicranýn alýp götüren sýzýsýndan
Daðlarýn sýr olan vakarýndan, yerde sürünen yapraklardan
Üryan kalmýþ aðaç dallarýndan, gün yüzünü sabýrla bekleyen tohumdan
Çýðlýk çýðlýða kanat çýrpan martýlardan, aç ve çaresiz aranan kurtlardan, gönlü yaralý vicdandan

Aðlarým...
Sessiz, kimsesiz
Yük olmak ismemem nedensiz
Ýlmin ahlaký yoksa, kalp hassasiyet taþýmýyorsa
Beþer kimliði baskýn çýkýyorsa, zan, ön yargý ayaktaysa
Hissiyat bir sel gibi nizamsýzsa, akýl hesapsýzsa, ölüm hale uzaksa
Endiþem, iþtiyakým bir yetim misali suskundur yarsiz, sabýr ve ümit ancak azim ve araþtýrmayla umut þahlanacak çaresiz

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: