Kabir... Çok sessiz Adeta sahipsiz ve kimsesiz Akýl, irade bu mekanda sukut etmiþ Vicdan ne kadar bizar olsa da artýk çare deðilmiþ Kimin ruhu kanatlanýp yücelmiþ, kimin ruhu pürtelaþ içinde beklermiþ Burasý azabýn adresi deðilmiþ, ne kadar çýyan olursa olsun beden içinmiþ Çürümeye amade olan ten ve uzuv neden baðýþlanmaktan imtina edilirmiþ, zan ne feci bir cehaletmiþ Umut olmasý gerekirken kabirde çürüyen bedenler vehme terk edilerek, yaþatmak için yaþamaya engelmiþ
Bir gün... Tenin toprakla buluþacak Cezbine matuf olduðun heves yok olacak Ruhunu kanatlandýrma ya yetmeyen aklýn yolda býrakacak Bir ömür sayfasý aniden kapanacak, hüzün ve hicran ruhunu kuþatacak Artýk ne yapsan, pürtelaþ içinde aransan, imdat için çýrpýnsan, amel defterin karþýna çýkacak Ýki doðumdan ikincisine duçar olan zaman artýk akmayacak, sana senden daha yakýn olan Rab haline acýyacak Þer ve zalim sýfatý bulunmayan Allah vesileler içinde bir açýk kapý býrakacak ve sana en yakýnýn kim olduðunu bir kez daha hatýrlatacak
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.