bin kahýrdan çýkýp ah’ýna girdim bu muydu boðar dediðin su paslý bir tas içinde annenden isteyip vermediði
ter içinde titrerdin çocukluðunu kucaðýmda uyurken sayýkladýðýn yara bir ömür gözlerden kaçýrýr taþýr bir mezara taþýmýzda þiir ve lale derken uyandým rüyandan; bir gülün bedduasý iþaret parmaðýnda
bin elbisemi yýrtýp kokuna vardým bu muydu çýkamazsýn dediðin kuyu beþ bahar tozuyla ayaklarýmý topraða kusan
þimdi baþka yataklarda iþaret parmaðýnla çaðýrdýðýn rüya, aradýðýn koku, bulamadýðýn diken gözlerden ve kalplerden uzak paslý bir tas içinde duruyor beþ bahar artýðý ah’ýmdaki kuyuda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
LuyCiyano Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.