tanrıda ses yok
önce tanrýya seslendim
bu acý ne diye
sonra anneme seslendim
beni neden doðurdun diye
tanrýda ses yok
annem tanrýdan daha cesur çýktý
bilsem bunca acý yaþayacaksýn
seni doðurmazdým dedi
hatta insanlýðý doðurmazdým dedi
cennet varsýn olmasýn dedi
cehennemde yaþamaya razýydým dedi
sonra gözleri doldu
aðlamaklý oldu bir ara
bende durur muyum
benimde gözlerim doldu
ben dayanamadým aðladým biraz
annem tuttu gözyaþlarýný
bakmaya kýyamadýðým gözlerinde
tanrýda yine ses yok
annem tanrýdan daha cesur çýktý
çocuklar ölmesin dedi annem
çocuklar yaþasýn
kadýnlar da ölmesin
kadýnlarda yaþasýn dedi kýsýk sesi ile
biraz boðulur gibi oldu
cümleler boðazýna düðümlendi
aç kalmayý biz iyi biliriz dedi
tanrý aç býrakmayý
biz üþümeyi iyi biliriz dedi sonra
tanrý sýcak soðuk nasýldýr bilmez
ölen çocuklara biz üzüldük hep
sokakta kimsesiz kalan çocuklara da
evrendeki tüm canlýlara da
ama tanrýnýn umurunda olmadý
bizim tanrýyý düþündüðümüz kadar
tanrý bizi hiç düþünmedi dedi
ürkek ve buðulu sesiyle
tanrýda ses yok
annem tanrýdan daha cesur çýktý
ibrahim dalkýlýç
05/02/2017
20:20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.