KAYBOLDUM
karanlýk bir þehrin
ürkek kaldýrýmlarýnda seni ararken
kayboldum
oysa seni bir ömür kadar çok yaþadým bu hayatta
ve bu karanlýk göðsüm þahidimdir ki
sensiz üþürken bile
seni yaþadým
eksiktim
sensiz
ve yitiktim
ama umut dimdik ayakta
dimdik dirençliydi
ve lanetli bir çaðdý bu
tabulara yenilmiþtik
doya doya sevemedik birbirimizi
ve sevmek bize uzak kaldý
biz sevdanýn çok ötesinden geliyorduk
yaþamak bizim eksikliðimizdi
ama yaþamak için geliyorduk
ve yaþamak için seviyorduk
baktýkça arkama seni görüyorum
karþýma baktýðýmda sen
gözlerimi yumduðumda koynumda
kollarýmý açtýðýmda
kollarýmýn arasýndaydýn
þimdi kaç mesafenin arkasýndasýn
kaç vurdum duymaz beton yýðýný örülü kalbinin caddelerine
kaç savaþ sonrasý aðýr yaralý bir serçenin kanadýna sarýldýk
ve kaç kapýnýn ardýnda
kaç pencere aralýðýnda
güne hasret
güneþe sevdalý
düþlerde yaþadýk
hangi düþ bizim
biz hangi düþüz
ve soðuk bir kapý eþiðinde kalýp üþürsen
ben o kapýnýn ardýnda sana sarýlý olacaðým
seni koklayacaðým
seni saçlarýný okþar gibi seveceðim
hadi sevgilim þimdi bir dilek tut
içinde sevdanýn boy verdiði
sonra bir yýldýz gibi kaybolalým
birbirimizin kalbinde
yürekçe yürüdüðün yol
varmak istediðin yere götürür seni
bunu unutma sevgilim
ben o yolda seni ararken kayboldum
ibrahim dalkýlýç
02/02/2017
23:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.