Aylak aylak dolanýrken sokaklar mezbahasýnda
Bir fidan dikilir karþýma amansýzca
"Ben unutamadýðýn kederinim" der..
Ve kalýrým orada mihli birer birer
Çevrem bit niteliðinde güya ÝNSANLIK kaynýyor..
Herkes güya dertsiz, mükemmel ve güçlü..
Aslýnda hepsi sahte artisler..
Onlarýn zamana karþý muamelesine bak..
Onlar zamana karþý olduklarý için yutar ve
yuttukça þiþerler..
Yuttuklarý ne mi?
Gamlarýný yutup gamsýz,
Dertlerini yutup dertsiz,
Karakterlerini yutup karaktersiz oluyorlar..
Yuttukça ve unuttukça þiþiyorlar..
Ve ruhlarýnýn kilo aldýðýný hissettikçe
adý DEPRESYON oluyor..
Bunlarýn kilolarý arttýkça isyankar oluyorlar..
Unuturlar nankörce..
Ne yaparlarsa hep kendi kendilerinedir..
Sorunu bir kibrit kutusuna sýkýþtýrýp yakmak isterler..
Cenk edip sorunlarý kaldýrmayý tercih etmezler..
Ahmaktýrlar beceremezler..
Ve çoðunlukta baþkalarý suçludurlar..
Kendine dair ihtimamýndan ve sorumluluktan kaçan insanlar..
Hey gidi insanlýk hey..
"Domates, biber, patlýcan" diye baðýrýr
esnaf adek adek..
Sen kalýrsýn mýhlýdan sonra zamklý
ayný yerinde teker teker..
Gündüzlerde gizlidir artýk geceler
Kimine göre ayyaþ olmuþum
Kimine göre çelimsiz duvar
Ben gölgelerinde susadýðým
Hançerlerin önüne geçtiðim
Sevdamýn yaresiyim..
Derler ya hani..
Derler iþte..
"Yar, yýkýldýðý gün tozar." diye..
Tozuttum..
Toz duman oldum..
Ekildim ve yeþeremedim..
Zaman bir dost olsa
Yýðýlýrdým devenin mahfesine..
Deveye yazýk olur kýyamazdým inerdim..
Benim gideceðim yer neresi?
Yer mi kaldý?
Yar mý kaldý?
Yok!
Yokun içinde yoku beðenmiþ gibiyim..
Yokluðu içimde þerbetlemiþ yutarcasýna içmiþim..
...
Ruhumun aynasýný görmek ne acý..
Evren sen ne susarsýn?
Su, deniz, dað, güneþ, yaðmur ve toprak siz de mi susarsýnýz?
Tabi ya kimim var ki þurda burda?
Konçuy (Alaz Serdengeçti) - 05.02.2017
Not: a) Bu þiir ilk kez burada yayýnlanmýþtýr . b) Üst taraftaki resim tüm haklarýyla kendime aittir.