YEŞİL BAHÇELER
Karanlýk ufku zorlayýp, biraz daha derinlere
Çekiyor durmadan beni, esrarlý yeþil bahçeler
Kuruyan kalbi korlayýp, biraz daha serinlere
Çekiyor durmadan beni, esrarlý yeþil bahçeler
Bende hiç akmayan nehrin, köpük yüklü sularýyla
Mâzimden akan düþlerin, çaðlayan tortularýyla
Çiyi bekleyen güllerin, tatlý uykularýyla
Çekiyor durmadan beni, esrarlý yeþil bahçeler
Döküyordu renklerini, kalbi yorarcasýna
Daðýlan hülyalarýmý, hemen sararcasýna
Aðlayan hayallerimi, birden kararcasýna
Çekiyordu durmadan beni, esrarlý yeþil bahçeler
Kalbime korku düþüren, karanlýðý yýrtar gibi
Yýllarca biriktirdiðim, sancýlarý yutar gibi
Diken yüklü yollarýma, ýþýðýný tutar gibi
Çekiyordu durmadan beni, esrarlý yeþil bahçeler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.