o
ýssýz bataklýðýn içi
yol
adýný bilmediðim aðaçlara
konan kuþlar için
ki
tadýna arada bir baktýðým
tuz
tenimin acý sýzýlarýnda ter
soysuz aðrýlarýmda
ve
intiharý bilmez vagonlara
at
ýþýktan geçerken tren
karanlýktan çekil yýrtýlacak düþ
iþte
beni öldürecekse bu aþk denen yaþam
bay
biraz tut ki ahýmsýn kaldýðýmýz yerden
devam et öpeyim þiirinden
sana
gelirken ateþi zayi edersem
kor
geceyle karýþýk alda kendine bula
yaþlý gözlerinden süzülen olacaðým
Sami ARSLAN
Karþýyaka ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.