ZAMANE EVLATLARI

Anneler oldu mami, babalar ise moruk
Dede eli öpmek yok,ninenin kalbi kýrýk
Dert yok tasasý yok,torun olmuþ göðe sýrýk
Kýzý anneye güler,hep þýmarýk þýmarýk

Oðul gazinolarda afyonunu kokluyor
Babasý restoranda aslan sütü içiyor
Eteði uzun olmuþ kýz yukarý çekiyor
Namazýna bahane anne dikiþ dikiyor

Dikiþini bitirmiþ konkene hazýrdýr çay
Oðlu gelmiyor eve tam olmuþ bir buçuk ay
Ok istikamet almýþ elde durur mu hiç yay
Anne oyun kaybetmiþ dükkân kirasýna say

Evladý þifayý kapmýþ krizi tuttu yine
Kýzý gelmiyor eve anne unuttu yine
Konuþmak doðal deðil ihtiyarlara yine
Baba boþ mu duracak düþmüþ faiz peþine

Ayrýlýk vakti geldi hatun ister nafaka
Mafya içine düþmüþ oðlu olmuþ yalaka
Dede nine konuþtu kurulur bir falaka
Huzur evi göründü en yakýný þafakta

Baba metresle gezer hanýmý ise bir bey
Ev hali harap olmuþ þaþýlmayacak bir þey
Çocuða baba arar kýz yakýþýklý bir bey
Yaþlýlar pek sevinçli huzur bulduk huzur hey

Torun alýr sonunda hapiste soluðunu
Kýz camiye býrakýr körpecik çocuðunu
Anne çirkefe düþmüþ erkeklerle beraber
Aile hayatýný ahlak eder derbeder

Baba cinnet geçirmiþ delilerle beraber
Kýzý çoktan kayýptýr, alýnmaz ondan haber
Ýnsaný baþýboþluk böyle yerle bir eder
Akýllý olmak gerek güzel yaþa beraber

Erkeðin evi cennet diyor ulu peygamber
Evler kurulur ancak ahlakla birer birer
Uyanýk olmalýyýz az þeyden çok þey türer
Evi ar namus kurar buda hakiki haber

Özlediðim ev hali tutturur bende nefes
Dede okur ilahi torunu dinler nefes
Nine kýz torunuyla Allah’der nefes nefes
Anne baba edeple uturur çýkarmaz ses
22/Mayýs/1997



Sosyal Medyada Paylaşın: