Gel... Kurutma fidaný Sana baðlanan vicdaný Aklýna güvenen ve gönül veren hicraný Yoluna baþ koymuþ kurbaný, sen de var olmak isteyen caný Yýllara sari çektiði ve içinde piþtiði çilenin, cefanýn ah u zar ettiren figanýný Gözyaþlarýyla ýslattýðý, sükutuyla içine attýðý, kalbinden hiç bir an sevgini çýkartamadýðý Kaderim diye el açtýðý, her yakardýðýnda seni andýðý, zafiyetlerini dikkate almadan muhabbetle andýðý caný
Yar... Yanmadan Bilmem ki nasýl yazýlýr Yazýlan harf ve kelime yaratandan dýr Kendini var eden, ruh, akýl ve nefsini bilmeyen nadandýr Yoksa zannedilen ve heveslenilen her umut zemheride yalnýzdýr Ýnsan anlamadan, tanýmadan, emin olmadan nasýl inanýr ve zandan kaçýnýr Zannettiði ve itibar eylediði rivayet ve hikayelere inanarak öte için kader yazýlýr Ýnsana bahþedilen irade, akýl ve ilimsiz vasattýr, ancak fikri olan ve muhakemeye açýk bulunan Furkandýr Vakti gelmiþ ve teni terk etmiþ her ruh yaratanýn katýndadýr, bizzat ayet açýkken ruh çaðýran gaflet beþer için þaþkýnlýktýr
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.