Özge Özgen
Yalnız bir kadınım ben
Özge Özgen

Yalnız bir kadınım ben


Aslında
Yalnız bir kadınım ben
Unutalı çok oldu gökyüzü beni
Ve mavi denizlerde ölü balıklar bulduğum
O günden beri
Kendi kimsesizliğim saklar beni
Çok eskidendi
Gülümse demiştim kendime
Şehre badem ağaçları diksinler
Ve güneşi maviye boyamak istemiştim
Bütün gök benimdi sözde
Oysa ki ben
Soluk bir gök kuşağından ibaretim
Ve bu şehir hiç mavi değil
Anlayacağın
Pahalıya mal oldu bana
Seni sevmek...


Özge Özgen

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.