Gözlerin ýþýldýyordu Rüzgar ne kadar ters esse de Bir yolunu buldu mevlam O tertemiz yüreðin Sen bir deðersin evrende Ýstediðin an ve an Bir kahve içimi duygular pekiþir Bir mana çýkarýrsýn her zaman Yaþama dair avunuruz hepimiz...
Sonra insan geliþir Geriye dönüp baktýðýnda Tanýyamazsýn bile kendini Bir iç çekersin yutkunarak Yazdýklarýndan ders alarak En güzeli de þu an Sevgi içinde olmak Mutluluðu içinde duyarak...
Haykýrmak rahatlatýr insaný Hayatýmda gül kokulu anýlar varmýþ Yeni ufuklar aydýnlanacak Her an yeni bir adým Huzur ve güven oldukça Mutluluða doðru ilk adým
Behçet Bük 1695/3..2.2017/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.