Düş konan sokağı

Yýldýzlarý topladým dün akþam buzlu cama
Kapattým perdeleri, açtým içimi sana
O karanlýk odama düþlerdi gelip dolan
Senli bir dünya kurdum düþlerin sokaðýna!

Yýllanmýþ bir duygu bu vuran buðulu cama
Arýndý benliðimden, giden bendeki canla
Hayalimde ki resmin, geçmiþten bana kalan
Attýn gittin beni sen düþ konan sokaðýna!

Özlemini kavurdum, geçmiþten bir gecemde
Tütsü yaktým kokunu sen burnumda tütsen de
Demet demet bir deste, buket yaptým seni ben
Bir sen vardýn bir de ben, düþlerin sokaðýnda!

Gidiþindi o senin bir bahar mevsimiyle
Ben aðlamam, yaðmurla çise deðmiþ gözüme
Bir sen vardýn bir de ben karanlýkta hüzünle
Kavuþtu hayallerim giden o sevgilimle

Bir sen geldin birde ben karþýki küçük cama
Bozuldu hayallerim bakýnca buðulu cama
Çoktan sönmüþ ýþýklar içimdeki lambada
Bir sen vardým birde ben, düþlerin sokaðýnda!

Alnýmda gizlediðim korkunç aðrýlarýmla
Umut dünyasý kurdum, sensiz yalnýz odamda...
Bana senden kalan o, küçücük bir hatýra
Bir gülüþün yetti þu düþ konan sokaðýna!

Yaþar Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: