MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Ne bir can kaldı ortada nede bir canan...
AZAP

-Ne bir can kaldı ortada nede bir canan...





hüzün içre
duraðan bir iç yapýsý ile her an beklemekteyim
el kol ve bedenim de duygularým gibi çok aðýr
bir güzel uðruna
tüm canýmla bir çürük ipliðe baðlandým
þimdi hiç duymaz gibi her þeye olmuþ yar saðýr
düþtüm kem bir aþkýn hüzünlü baðrýna
çok az güldü isem de çoðunlukla kalpten daðlandým

bir kez
görmüþ oldu ya gözlerim seni güzellerin güzeli gibi
kapýlýp da gitti gönül çok vakitsiz ve ezeli
söyler dururum acýklý aðýtlarý çoktan beri
kan aðlarken benim yüreðim
onunsa sinsice oynuyor gözleri
el oðlu bu ya çýkar bitince dedi ki varýp da koy da git ileri

aþkýn o deli ruhu yüreðimi parçalayýþ ta da viran eyledi
ki yakýp da kalbimi de kül eyledi
kaldým ben bir kemik vede kupkuru bir deri
savurdu tüm yaþanmýþlýðý boþlukta asýlý bir bulut etti
gönülde dilde hep eksi olana artý dedi
caným tümden telef oldu hüsrana düþeli
vuslatý’m hiç mi hiç gitmedi ki ileri
hep arkada kaldý bizden koyup gitti gerisin geri

hiç
duygusuz ve aþksýz bir dünya mý olur yar
maþuk dediðin
tüm dermaný elbet ki aþkýnda arayýp da bulur
vefa ve güven vermeyen bir gönül nankör sayýlýr
yâr denilen aþkýný sýrtýndan habersiz mý vurur
o uðruna caný malý ve tüm imkanlarýný feda eylerken
hiç durup da dinlenmeden hainliðe mi koþulur

oysa ki
tüm cefalar yaprak gibi dökülerek kaldý kucaðýmda
hep sefalar da seyran eyler senin fitne ruhunda
muhabbetin bile isteksizce zor çýkýp durur dilden
kinler hin gibi batýp da durur o ahu gözlerinden
dilenme sakýn affýný benden can
benden kopuþta da gitti sevgili denilen
ne bir can kaldý ortada nede sevecen bir canan
nede bir tek sevgi kaldý nede bir duygu yitti kökten

sen tüm hayatýnla nede çok yalýnmýþ’sýn
oysa sen en son tutulacak dalmýþ’sýn
gönlüm boþ yere takýlýp da yerlere çalýndý
belki de kim bilir ki
o kýt aklýnla beni devamlý saðýlacak birisi mi sandý

yâr denilen böyle mi olur ki çelme takýp da durursun bana
iyi günde dost kötü günde düþman belledin ismimi
girdin þah damarýmdan içeri zehir kattýn kanýma
dert verip dermaný kesip de durdun hep bu cana
sevgi adýna yakýp da har edip köze dön deri verdin bedeni

elbetti ki pis bir iblislik vardýr bunca karýþýk iþte
maazallah
etrafýn çevrilince beni yakmýþ olduðun o korlu ateþinle
bir gün akrep varý özünü de sokacaksýn sen bu gidiþle...



(02-02-2017) AZAP...
















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.