Acılar

Güne yalnýzlýklarla baþlanmalý
karamsarlýðýn ucu sönük
tükenmeyen bir kalemin yabancý ilhamlarla merhabalaþmasý,
yeni uygarlýk gözlerinde saklý
içinde insan kýrýntýlarý
sular seller gibi ezberlenmiþ yüzün
yanaðýnýn kurtuluþundan öpmek
hiç tanýnmayacak bir güruhtur..
yüreðinin doðrusunda yalanlarý bulmamalý gün yüzün
hasretimi iþlemeyin ellerin
uykularým çok sönük
yýrtýlmýþ korkaklýklarýn getirdiði ecrinlik
sonra yalnýzlýkta bir karartý...



sýrasýyla geliyor ölümler
bir nar aðacýna iki isimden bir ikilem kuruyorum
aðýrlaþýyor nar aðacý
sonra kendimle konuþuyorum;
burada yalana uðramak yerine
göz daðlarý vermek göz renginin uðultusuna
ve bir býkkýnlýk yineliyor seni her defasýnda...


susarak özlemekle ilgili sorunlarým var
sensizliðin locasýndan bir dem vurarak
acýlarýmýn kýzgýnlýklarý içimde dolaþýyor
gün hasrete gebe imiþ
sende yalnýzlýðýma merhem
þimdi uçmalý mý senin göðünde
o kadar özgür,
vakur
bir o kadar da yaralý,
güvercinlerden yapbozlar yapýyorum sonra
gözlerinin ceninde kendi sayýklamalarýmý buluyorum
yýkýlýyorum,
uçurum düþkünü bir hayatýn yalnýzlýðýnda
kayýp sabahlarýmý arýyorum
uyku bilmez saatlerin gözlerinde
karanlýkta ýþýldayan bir gün oluyorum.





’’acýlarýmý göz rengine amade yapýyorum’’







Sosyal Medyada Paylaşın: