DÜSLERIM CALINDI ANNE

DÜÞLERÝM ÇALINDI ANNE
Siren sesinde korkuyorum anne.
Polisler mahallemizi sardýlar.
Çocukluðum enkazlarýn altýnda.
Düþlerim sokaða gömüldü anne.

Ýp atladýðýmýz meydan nerde.
Hani arkadaþlarým çocukluðum.
Nerde kaldý sýralarým okulum.
Düþlerim bahçeye gömüldü anne.

Sokaðýn baþýnda kavak yok artýk.
Þu kuþlarýmýz nereye konacak.
Civcivlerin yuvalarý yýkýlmýþ.
Düþlerim nerde, nerde kaldý anne.

Bakkalýn kapýsý böyle deðildi..
Berivanla oturduðum taþ nerde.
Bunlar bizim ekmeðimizi yedi.
Düþlerim kim aldý, kimler anne.

Seyid Oðlu çocukluðu çalmýþlar.
Bilinmeyen kurþunlarla vurmuþlar.
Cesedimi sokakaða býrakmýþlar.
Hainler düþlerimi çaldý anne.
27 Haziran 2016 Berlin Ali Koçak

Sosyal Medyada Paylaşın: