1. bir makberi sýrtlanýyorum, ölümlüyüm, ölüyüm. bastýðým her yere mezar çiçekleri dikiyorum sarkýk ve solgun düþ gülleri kýrmýzýlý morlu tanýdýk görünce hemen saklanýyorum tanýmadýk görsem içim bulanýyor unutmuþum yerimi ve yüzümü binalar çirkin, binalar çirkin en az ben kadar çirkin baðýrýyorum Saklayýn Beni Tüm Yüzlerden
tanýmadýðým bir uður böceði takip ediyor günlerdir beni anksiyetik bir bozukluk bilinmedik yüzlerin kaygýsýný çekiyorum bozuk bir el elim býçak. unutmuþum bir kadýn nasýl okþanýr unutmuþum elimi. sarýldýkça kendimi kanatýyorum..
gez göz arpacýk! ve sevgilim bana doðrulttuðun silahýn içi tanýmadýðým insanlarla dolu... . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet altunışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.