KAHVERENGİ ZEBANİ
Bazen dudagin kanar ya da parmaðin
Kolun çizilir silersin, bacaðýn acýr oðuþturursun eni konu..
Ya ruhun kanarsa al al, oluk oluk?
Olaðandýr herþey görünüþte aslinda
Yaþam akýþý normaldir
Ama onlara göre...
Oysa sadece sen görürsün
Masumiyetin farketmedigi karanlýk gölgeyi
Adým adým yaklaþmaktadýr
Ve aþkla sözüm ona
Kanlý kollariyla sarmýþdýr
Canýnýn en tatlý yerini
Kara damlalarýyla zehirlemekteyken o kahverengi zebani,
Sen anlatamazsin taze çiçeðe
Cehennem maskesinin gizledigi pisligi
Mutluyken öfke doludur pýrýl yüreði sana
Korktuðun duygularýn yalan ötesi gelir inanmýþlýðýna
Kapkaranlik bir odadýr mutluluk sandigi
Oysa kalleþce kanatilir ruhu,
Bedeni parçalanmýþtýr o görmeden, mutluluk sandýðý kara anlarda..
Hala uçtuðunu sanýrken aþkta..
Inanmadýðý o sezgilerim birer birer kabusa donüþtükçe
Gerek yoktur artýk bir baþka alemde cehenneme..
Yaþatir insan kiligindaki zebani
cayir cayir yanmayi
henüz ölmeden ikimize..
Parçaladýðý yüreklerle
Doyurduģu çirkin kahverengi bedenini
baþka yokediþler için uçurur hizla
Ruhum oluk oluk kanarken ardýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.