MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

VATAN


Vatan
Allah "O" insaný yaratan,
Önce dünyayý kurdu en baþtan,
Sebepsiz deðildi,
Ayýrdý suyu karadan.
Sýrasýyla canlýlar; suda yaþayan,
Bitkiler, hayvanlar, ve en son insan.
Sýralama sebepsiz deðildi anlaþýlan.
Yaþamak için tüm ihtiyaçlar ön plân
Yani, önce ev, önce yurt, önce vatan.
Sonra yaratýldý insan.
Adem’le Havva’ya "ev" bu dünya vatan.
Durur mu nankör insan,
Tekrar tekrar isyan üstüne isyan.
Kaçýnýlmaz büyük tufan,
Sekizden gayrý olmadý kurtulan,
Nuh kýrk yýl söyledi durdu,
Hem de gemiyi kurdu.
Dinleyen ? Hayýr, ne emmi, ne bacý,
Ne de emmi oðlu sözünü duydu,
Olan oldu hepsi tufanda boðuldu.
Dünya Nuh’un zürriyetine vatan oldu.
Tarih tekerrür, ve Nemrut..
Nemrut’un isyanýyla, dünya vatan yine bölündü.
Diller karýþtý,
Vatan Adem’in/ Nuh’un çocuklarýna tekrar bölündü
Sonra mý ?
Lût’ün zamaný,
Sodom ve Gomora ! Ateþ ve kükürt yaðdý !
Ne diyelim efendim...
Bu günlerde "dünya vatan" deðil sadece bölündü,
Her bir parçasý parçalara bölündü,
Açýkçasý vatan dünya, vatanlara,
Vatanlar da kendi içlerinde parça parça bölündü.
Varýn anlayýn gayri.
Asiye
31/1/2017



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.