DADAŞIMDAN ŞİİR DOSTLARINA(Akrostiş)
DADAŞIM
DADAŞIMDAN ŞİİR DOSTLARINA(Akrostiş)
Daha dün gibi hatýrlýyorum anýlarýmý.
Anamýn lavaþýma sürdüðü tereyaðý , pekmezi.
Daha dün gibi hatýrlýyorum sýcak ve mis kokulu.
Anýlar yine canlandý gözümde bir bir.
Þimdi bakýyorum da nemli gözlerle, hiç yaþanmamýþ gibi,
Irak kaldým anýlara eþe, dosta ve hayata,
Mahzun kaldým dostsuz, üzgün ve bir baþýma.
Daha dün gibi yaþýyorum sanki hayatý.
Anýlar annemin sýcak sevgisi ile yüreðimde.
Nereye kayboldu bilmem ki þimdi nerede o yýllar.
Þeker tozunu, tereyaðý sürdüðüm lavaþ ekmeðime serperdi.
Ýnceden inceye nazlý yar gibi salýnýrdý dürümüm.
Ýnce belli maþrapamda ayraným ve soðuk.
Razýyým þimdi yaþlý gözlerle baktýðým, düþlediðim anýlara.
Daha dün gibi hatýrlýyorum anýlarýmý cývýl cývýl.
Oysa el uzatsam tutabileceðimi hayal ettiðim anýlar.
Sýyrýlýverip kaybolmuþ, tarihin tozlu yapraklarý arasýnda.
Tutunabilecek ne mecalim nede yaslanacak aðacým var.
Lanet olsun bir baktým da gümüþ çerçeveli aynalara.
Anýlar aynalarda kalmýþ güzel ve taze.
Rahat yüzü yok bana düþlerimde kaybettim anýlarýmý.
Issýz kuytu bir köþede nazlý bir baharým vardý.
Nasýl ulaþýrým bilmem ki
Aðrýlar çökmüþ yüreðime, sýzlatýyor içimi usul usul.
31.01.2017 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.