Kollarýmý açtým, Bazýlarý sevdiðimi sandý, bazýlarý güvendiðimi,bazýlarý inandýðýmý, Býraktým ..! Ne istiyorlarsa onu sansýnlar, Çünkü biliyordum, Kalbim bir kiþiye aitti, o da asi bir hoyrattý, Ne geldi, nede gitti, Öyle bir þeydi ... Daðýnýk bir hayat, eþi çok bulunasý yanlýzlýk, Uçurumlar kadar derin ve yarýk içinde, Kader kadar sýkýþtýrýlmýþ gül kadar sade, Haykýrsam da bozulmayan bir sessizlikti, Bölünmüþ uykularým, tavanda mum ýþýðý gölgesi, Yataðýmda darmadaðýn düþler, Mercan gözlerde hayal kayboluþtu benimkisi, Sevilmek istediði .. akla ziyan kalbe bela Bir ten misali. Efe Erdal ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nağmegan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.