Tüm ýþýklarý söndür öyle gel, Kimse sezmesin seni sevgi, Ki; lakin bitiriyor Bu umut edip’te, Hüsranlara düþürmek beni, Varsa cebinde el deðmemiþ, Alnýndan öpülesi bir sevgi, Kahbeliðe gerek yok, Gönül rýzamla çal kalbimi, Ki; lakin boþluklarda, Her þarkýya düþ yetiþtirmekten, Her þiirime yanlýzlýðýmý eklemekten, Her gece kimsesizliðimi besleyip, Hiç bir zaman yalansýzlýða düþememekten, Yoruldum... Ki; lakin usandým sevgi
Efe Erdal SAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nağmegan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.