KENDİN UÇMASINI ÖĞRENMELİSİN

Çok güzel beyaz bir yolculuða
Yeniden çýkmak gibidir bu hayat
Benim içimi ýsýtan
Kýrmýzý karlar bile yaðsa
Bu kadar ýsýnmazdý içimdeki evren
O denli dizeler yazarsýn bazen
Ýnsana keyif veren
Gönlüne sýðdýran varsa
Aþkolsun...

Binlerce satýr döksen þarký diye
Az gelirdi dinleyen
Ýnsanýn bir bakýþý olmalý hayata
Ama neresinden
Acýlarý sevinçleri bir arada yaþayarak
Doðruluk ve dostluklarý unutma
Deneyle yaþama anlam katarak
Ufku daima açýk tutmak istiyorsan
Çaba sarf et oturarak deðil
Bu insana engin bakýþ açýsý yaratýr her zaman...

Hayatý tümüyle kucaklamalýyýz
Olumsuz düþleyen insan
Olumsuzluklar içinde yaþar
Karamsarlýða düþme
Niyet neyse odur insanca
Hoþgörü her zaman iyidir
Hayat var oluþuyla güzeldir
Sen de ýskalamadan yaþa
Her karanlýk içinde bir aydýnlýk bulunur
Seni ulaþtýracaktýr feraha
Maksat onu arayýp ta bulmak
Karamsarlýða düþmemeli insan
Kendin için yaþamamalýsýn her zaman
Baþkasýna yaslanmadan
Asalak olma hiç bir zaman
Üretmeyen yok olur
Biraz da kendin uçmasýný öðrenmelisin...

Behçet Bük 1256/29.1.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: