ayný kalpte atmak
yetmiyor
ayný þehirde nefes almayýnca
ayný pencereden bakamýyoruz hayata
burada kar yaðarken
sen yaðmuru anlatýyorsun
saat farkýyla aþký yaþamak
mesafelere aldýrýþ etmeden
zor
bana akþam çökerken
sen ikindinin demini süzüyorsun oralarda
seni seviyorum
ben de seni .. dedikten sonra garsona seslenip
masamýza iki çay isteyemiyorum misal
nasýl desem...
aðladýðýnda veya gülümsediðinde
ellerim uzanamýyor yüzüne
biz
ayrýlmadan henüz
aþk yolunda
mevsimin baharýndayken böyle
hiç bir çiçek yok ki baþýnda taç olsun ellerimden
uzun lafýn kýsasýný biliyorum aslýnda
ama diyemiyorum
sen anla..