Uğrun (Gizli)
Þu gönlümün garýndan salýnýp geçiþine
Bir köþeye sinerek uðrun uðrun yanarým
Ben durakta beklerken onu yar seçiþine
El sýcaktan terlerken aðustosta donarým.
Küçük hayal uðruna ne dehlizler dolaþtým
Kurallarý çiðneyip belki suça bulaþtým
Kan revan gözler ile darý aþka ulaþtým
Göçmen kuþ misali göç yoluna konarým.
Güzellik göreceli etkilenmem biçimden
O yüzüme bakarken göremedim geçimden
Haykýrmak gelir bazen kontrolsüzce içimden
Gelecek ayrýlýðý geçmiþimle anarým.
Tek vuslata ermektir aþýklarýn emeli
Cehennemi söndürür her sevdanýn temeli
Sevdiðini bulunca derinden söylemeli
Karýþan yüreðimle þuna buna kanarým.
Aþktan yorgun bedenim bitmiþ umutla solur
Ruhum diz çökmek ister yaprak gibi savrulur
Çatýk kaþlarýn azap gülüþün bayram olur
Arý bal kokusuna ben de sana çonarým.
31.05.2014
Ahmet Çelik
Saat:16.14
ÇONMAK:Toplanmak, birikmek, yýðýlmak, çokuþmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.