Güneþ iki dað arasý
Suya düþtü gül yarasý
Bir zamanlar bir kýz vardý
Sýzlýyor gönül yarasý
Bir zamanlar bir kýz vardý
Kapýmý hep o açardý
Þimdi o kýz yok yerinde
Gül yüzü güneþ saçardý
Þimdi o kýz yok yerinde
Yokluk acý çok derinde
Ýçime "Cýzzz! diye batar
Baðrýmda bir ok derinde
Ýçime "Cýzzz!" diye batar
O hep yüreðimde yatar
Garip gönlüm gül yurdudur
Nabýzým ’Gül!’ diye atar
Þaban AKTAÞ
28.01.2017 - 09.30
YILAN KARA
Ýn cin uykuda
Top atýlsa duyan olmaz
Gecenin en sessiz aný
Karanlýk
Çataldilli bir yýlan
Kuyruðunda çýngýrak
Ecelsiz ölümlerin
En kahpe, en kallleþ
Zulümlerin habercisi,
Bir dediði gerçek ise
Ýkincisi yalan...
Bir horoz öttü yenice
Saat Yediye geliyor
Ýlk horozun sesi
Sabahý müjdeliyor
Derken zaman
Karayýlan gibi
Ayný tempoda
Zembereðinde
Kývrýla kývrýla
Sürünerek alçaktan
Yukarýya ilerliyor
Bu yýlan Karayýlan deðil
Þahin bey deðil,
Alçak bir karayýlan
Kapkara zifir zindan
Kývrýla kývrýla
Sürünüyor zaman...
Az sonra bir bomba daha patlar
Karlar içinde paramparca
Kýrmýzý karanfiller gibi
Kan damlar kara
Yýlan kara, yýl Ankara
Kar altýnda an kara...
Saat 06.58
Ortalýk hâlâ karanlýk
Daha geçen yýl
Saat 07.00 deyince
Aydýnlanýrdý
Güpegündüz ortalýk,
Karanlýkta sessizliðe
Alýþtýrdýlar iyice...
Sessizliðin arkasý fýrtýna
Çýngýraklý
Karayýlanlar çetesi
Derken okundu sabah ezaný
Bir daha bozuldu
Karanlýðýn en sessiz aný;
Hep ayný horoz
Peþpeþe ötüyor
Bir horoz sesi
Mahalleyi uyandýrmaya
Þafaðý söktürmeye yetiyor...
Gün/aydýnlar yaracak karanlýðý
Nar gibi ortasýndan
Ve biz uyanarak hepimiz
At binip, kýlýç kuþanarak
Meydan savaþlarýyla
Sakar/ya’sýný
Dumlupýnar ovasýný
Geçercesine
Dedem Topçu Osman Çavuþ
Nasýl ateþ ettiyse
Bir daha ed/ercesine
Bir atýþta Yunan bataryasýný
Namlusunu tankýnýn
Nasýl kýrýp geçtiyse
Alay alay süvariler
Zafer türküleriyle geçeceðiz
Baðýmsýzlýk, özgürlük uðruna
Kýzýl güller, karanfiller gibi
Gecenin þafaðýna
Halay çekerek omuz omuza
Nar çiçeði sevdayla
Bire on katlanýp
Þahlanýp kanatlanarak
Devrim þehitlerimizi
Bir aðzdan türkü söylercesine
Ayný anda tarakalarlarla anarak...
Þaban AKTAÞ
28.01.2017- 07.45
asmalarda gün kurusu
son üzüm taneleri
songüz
kar yaðarken yaylalara
iyi ki ben
yüreðimin sahilindeyim
topraðýn buðusunda
suyun sesinde
kuþlarýn gözüyle
süzüyorum dünyayý
göðsümde ayrýk otlarý
gahi aðlamaklý
gahi gülmekliyim
telaþlý bir serçe yüreðim
dolaþýyor çimenlerde
hüzüne ilmekliyim
Þaban AKTAÞ
19.12.2016
28 Ocak 2012 ·
SANKÝ HER ÞEY GÜL GÜLÝSTAN
Sanki herþey gül gülistan
Yoksa biz mi göremedik
Ne bað kaldý ne de bostan
Domuzlarý süremedik!
Bombalar yüz can yakýyor
Rezillik dizden akýyor
Hýrsýzlar cüzdan bakýyor
Cebinden pay göremedik?!
Kutu kutu Avro Dolar
Nerden akar nere dolar
Karaparayý kim sorar
Var mý soran göremedik?!
Hepsi hayâl hülyâ mýydý
Gördüðümüz rüyâ mýydý
Yoksa baþka dünya mýydý
Nedir sýrrý eremedik?!
Her kutsalý yoz ettiler
Hazineyi toz ettiler
Din maskeli söz ettiler
Gerçek bir yüz göremedik!
Þaban AKTAÞ
28.01.2017
GÜNEÞ KELEBEÐÝ
Yeni bir gün baþlýyor
Güneþ yükseliyor erken
Yol boyunca gelincikler
Saðlý sollu kýpkýrmýzý
Ardýmda üzüm baðlarý...
Gün bittti bitecek, derken
Çekiliyor karanlýkta perdeler
Geceye doðan yýldýzlar
Güneþin olmadýðý yerdeler
Gece, gözlerin uyuma
Gündüz, göz boyama,
Sabah ise, gelinciklerin
Çiçeklerin boy(l)anma vaktidir..
Uyan sevgilim uyan
Var mý sesimi duyan?!
Kan kýrmýzý sabah oldu
Kelebek kadar öm’rün
Uçuyor iþte gör/dün!
Þaban AKTAÞ