İPOTEK

Ey kalemim...
’Hadi yaz yaz...’ diyerek beni baþtan çýkarma...
Özbek Koyu’ nun yamaçlarýndaki baðlarda
Buðday tenli, baþak saçlý iþveli Rum kýzlarýyla
Yarý Türkçe yarý Rumca þarkýlar söyleyip
Þaraplýk üzümler keseceðim daha yarýna
Gün, geceye direniyor boþuna
Kanatsýzdýr bu saatlerde güvercinlerim
Tutsaktýr imbatlar, sancýlýdýr gecelerim
Bak yine güneþi vurup koyu boyadýlar kýzýla...


Taþdelen’ deki koca kayanýn oyuðunda
Yalnýzlýðýna aðlamakta bir anfora
Tekin deðil bu koy geceleri
Korsanlar gelirler uzak denizlerden
Ellerinde define sandýklarýyla
Tayfalar gözcülük eder onlara


Geçenlerde çýkarken Meryem Ana’ ya
Sevdamý emanet býrakmýþtým
Yedi Uyuyanlara
Ey özleminle yandýðým
Tövbesine kandýðým
Tutmazsan düþ/erim uçurumlarýndan
Sevmenin koþulu olmaz
Ýpotek koymaya çalýþma yarýnlara...




Naime Özeren

Sosyal Medyada Paylaşın: