Hangi bekleyiþ masumdur hangi özlem yaralamaz bizi
demlenmiþse yürek aþka tütmez mi buðusu arþý alada yanmaz mý cehennem ateþi gibi
hele geçmiþte üst, üste gelmiþse onanmaz yaralar öpmeyince iyileþir mi hiç týmar edilmeyince diner mi sýzýsý depremler misali bir sarsýntýdýr ki derinden sarsar durur
zaman geçtikçe abanýr üstüne umutsuzluðun gölgesi
yeter artýk bir el uzatýlsýn dersin uzatýlsýn da kurtarsýn beni
gelmeyince beklediðin tükenir sabrýn tükenir mecalin tükenir takatin ve aþk yok ise sen yoksun ben yokum o yok
siz yoksunuz biz yokuz onlar yoktur
öyleyse herkes çýksýn saklandýðý yerden en çok ta sevenler korkmayýn aþktan varsýn SÖBELESÝN BÝZÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.