Feryad
Efkâr sardý yine garip gönlümü,
Gözyaþým çaðladý, durduramadým.
Bilemedim yaþar mýyým, ölü mü?
Gözümde kaldý bak bütün muradým.
Bir söz söylemeye dilim varmadý,
Nedense bunlarý kafam sarmadý,
Görenler halimi hayra yormadý,
Dertleri sýrtýmdan ayýramadým.
Gece sessizliði çökünce yine,
Dertler toplanýyor çýkýyor bine,
Feleðe seslendim, bana kastýn ne?
Sesimi kimseye duyuramadým.
Sanki dünya bilinmeyen muamma,
Bu âlem kimseye bakidir sanma,
Fakirin karnýný doyurdum amma,
Zenginin gözünü doyuramadým.
Aslýnda cezasýn çekiyor herkes,
Dertli baðýrýyor çýkmýyor ki ses,
Ömür dedikleri sanki bir nefes,
Tükendi farkýna ben varamadým.
ERDEMLÝ-13 Ocak 2017 Cuma
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.