Bir Zamanlar...

Göz gözü görmüyordu dýþarýda sis vardý.
Asýktý kadýnýn yüzü
Eskiden olsa görürdüm diyordu
Hiç olmazsa adanýn ýþýklarýný.

Daðýlýverdi sýkýntýlarý
Gelince gençliði aklýna birden
Yüzünü tatlý bir tebessüm sardý …
Bir evin bir kýzý
Yediðini önünde yemediði ardýnda
Kendini dünyanýn merkezi sanýrdý
Baba ocaðýnda.
Takýlmaz gördüklerine kendi yaratýrdý modasýný
Ayaðýnda halhal
Yüzükle donatýrdý bütün parmaklarýný.
Müzik biricik aþkýydý dans etmeden duramaz
Teybini hiç yanýndan ayýrmazdý.
Deli dolu idi ne güzel o günlerde
Farklýydý çizgisi kahkahalarý sokaða taþardý.

Beþ sene uzaktaki bir gence aþýk oldu
Sevdasýný kimi zaman platonik
Bazen gerçekten yaþýyordu.
Yüzünde açan gülleri ise
Mektuplarýný getiren postacý görüyordu.
Evleneceklerdi yürekten verilmiþ sözleri vardý.
Zaten gelen son mektubunda da
Benimle evlenirmisin yazýlýydý.
Hemen sarýldý kaleme kaðýda cevap olsun diye
Doldurdu bütün mektubu binlerce evet ile.

Ýþte bu metuptu son olan
Ardýnda kocaman bir boþluk
Þimdi artýk hiç izi bile kalmayan …
Kadermiþ dedi geçti uykusu aðýr bastý
Yüzünde bir farklý tebessüm uykuya daldý ….
Göz gözü görmüyordu Dýþarýda sis vardý …


Canan Onuþ
Sosyal Medyada Paylaşın: