Heybeler
Dolanýrken asrýmýza bir sarmaþýk gibi karanlýk
Ayyuka çýkmýþ selam çakýyor küf suratlý arsýzlýk
Devir ki; aklýn zehri ve hasmý, þerrin has çocuðudur
Bil ki, muasýr deðil bu fitne, tâ Kuba doðumludur
Rüzgarda yer bulamazken peygamberden kalan sancak
Leheb’in aç neferleridir açar üstümüzde bayrak
Hýrkasýna el yüz sürerken aðlaþtýk da peygamberin
La havle çekip de ardýna düþtük maskeli fitnenin
Elinde kurudu Tûba, ayaðýnda bulandý Kevser
Cennet bekler utanmaz, cehennemi kýlarken þaheser
Bu hutameyi görmüyor sanma; arþý sarmýþ tasasý
Görüyor elbet, cennet ve cehennemin fikir babasý
El açýp dilenirken tomurcuk memeli hurileri
Dul býraktýlar yirmi yaþlý, hilal kaþlý dilberleri
Þer saçarken süfyan rahlesinden Ebu Cehil torunu
Gülücük de saçtý yutturmak için baldýran otunu
Kurtarýp burnumuzu çekemezken süslü necasetten
Þimdi sen söyle üstad, ýþýk mý doðar bu cehaletten
Öyleyse ne diye doldurdun heybeni bin zýrva ile
Dün kalemdi, bugün kýlýç biriktirdiðin sahte çile
Sus, inkýlâba dil uzatan aç ve periþan maymun
Bir takke, bir entari, bir asa; el sallýyor firavun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.