Eks Aşk
Yalan söylüyorum kendime
Ve bir gök gürültüsü içimde
Burnumu sýzlatan dirençle
Dayan gönlüm vazgeçme
Kaçarak uzaklaþmaya benziyor aþk
Duvarda asýlý fotoðraf gibi yabancý
Ve her gün ertesi gün için doðuyor sanki
Sen yabancý, ben yalancý, bitmez bu acý
Zamanla yoldaþým olsa da düþlerim
ayný rüyayý görmekten suçluyum
uykusuzluk etrafýmda kol gezerken
Sen gardiyan, ben suçlu, müebbetteyim
Yalnýzlýðý seyretmeyi seviyor aþk
baþka gezegende yürümek gibi
Ve sözün bittiði yerde gülerken
Sen dilsiz, ben âmâ, yine bir araftayým
Geliyorum sondan bir önceki baþlangýca
örneðin topraðýn ölümü sevmesi gibi
çürümenin baþlangýcý olsa da ölüm
ayný topraðýn, kurda, böceðe, çiçeðe
ve geleceðe dönüþmesi gibi
inanýyorum
sana
benzeyecekse rengin umuda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.