AŞIKLARIN KÜSÜŞÜ
AÞIKLARIN KÜSÜÞÜ
Aþýklarýn küsüþü, sanma ömürlüktür yâr,
Ayrýlýklar ne zordur, kâlblere bir hâl olur.
Ay parçasý yüzleri, elâ renkli gözleri,
Ýhtimâl ya; görmese, gönül bir apdal olur!
Gel kaçýþma güzelim, bozkýrlarý aþalým,
Vur sazýnýn teline, þeksiz meþkler yapalým.
Aþýk þiirlerini, sanki kendi mi yazar?
Kâlbe dolaný görmez; heyhat ustayým sanýr.
Yârin düþe giriþi; ceylan gibi bakýþý,
Bir yiðidin özünü, ansýz da nasýl yakar.
Gir düþüme güzelim, bozkýrlarý aþalým,
Vur sazýnýn teline, þeksiz meþkler yapalým
Bu hayat yâr olmasa, kolay yaþanýr mýydý?
Aþýk o dertlerine, þartsýz katlanýr mýydý?
Daðlar, çöller dar gelir, bir yiðidin gönlüne,
Entariler içinde, bekleyeni var ise.
Düþ peþime güzelim, bozkýrlarý aþalým,
Vur sazýnýn teline, þeksiz meþkler yapalým.
27.01.2017
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.