Elde Var Sıfır
Yalnýzlýðýmý seviyorum týpký bana benzer
Elif gibi dik, genç delikanlý gibi býçkýn
Yar kenarýnda bir avuç topraða tutunmuþ dal gibidir yalnýzlýðým
Gün batýmlarý bana göre deðildir
Hani deniz kenarýnda oturup bir köþeye
Garsonu çaðýrýrsýn
Þöyle demlisinden iki çay söylersin
Sen fincanda içmeyi seversin
Benim ki ince belli ve az þekerli olsun
*
Güneþ kýzýla boyanýrken aklýna gelir
Bir gün batýmýnda çayýný içmeden gittiði
Sevgi saðýrdý
Sevda kör topal
Diz çöksen de
Dilsiz yeminler de etsen sevda önünde
Aðlamak sýzlamak
Af dilemek nafile
Son bir hamle ile ahraz dilin çözülür
Ne gelecekse yardan gelsin
Azrail’e býrakma canýmý sen al dersin
Çaresiz elin kolun baðlý
Silinmez alnýna yazýlan
Giden gitmiþtir artýk
*
Aslýnda giden öðretmiyor gitmeyi
Giderken sende býraktýklarýdýr aþk, can yakan
Aþk! Kimine göre incir aðacý gibidir
Senin gibi benim gibi çileli
Ama dayanýklýdýr, köklüdür pes etmez
Aþk bana göre de gül aðacý deðildir, her gelene eðilmez
Sen gittin ya!
Hayatýn bir anlamý, tadý tuzu yok!
Her geçen gün sýrtýmda kambur olur
Her þey batar huzur bulamam…
*
Aþk yaralarý sarmaktý
Gönlünün derinliklerine hükmetmekti
Canýmý alsan da “seni hala seviyorum” demekti
Yusuf olup, kör kuyudan çýkmak için
Ellerini uzatmaný beklemekti aþk
Herkes dudaklarýna kilit vurmuþ sus pus olmuþ
Hayat devam ediyor görmezden geliyorlar
*
Hani çat kapý gelirdin ya!
Elinde bir elmanýn iki yarýsý gibi, ikiye bölünmüþ bir simit
“Ben geldim, çay hazýr mý?”derdin
Þimdi yalnýzlýðýmda býkmýþ benden
O bile çat kapý gelmiyor
Kapýmý hüzünden baþka kimse açmýyor
Alýþýrmýþ insan
Dünyada yumuþak baþlý deðil artýk
Her gün düzenli olarak ölmeden öldürüyor
*
Arkana bakmadan gidiþin kor ateþ gibi oturdu içime
Yeme yok, içme yok
Tek yediðim bir dilim ekmek arasý yokluðun
Gözlerimde hüzün
Hesap kitap da tutmuyor
Her zaman iki kere iki dört etmiyor
Sen arkana bakmadan gittin ya
Þimdi yalnýzlýðýmý da sevmiyorum
Elde var sýfýr
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 21.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KARAAHMETOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.