bizim orda þimdi
kar yaðýyordur
buðulu camda ufaklýklar
arabalar sayýyordur
saksýda menekþeler
kök kök
suya daldýrýlmýþ
birkaç da yaprak
oralar boynu bükük
burada öksüzlük
kýrýk dökük anýlar
yineleniyorlar
köroðlu telaþ içinde
yumurcaklar peþinde
bizim orda þimdi
biraz hüzün
biraz kimsesizlik
bolca umut vardýr
pek öyle geç kalmam demiþtim
kim bilir nasýl bekliyorlardýr
*büyükharman*
Kazablanka, 01.02.1986
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.