Madenciler, kömür emekçileri...
’’Ekmeðini taþtan çýkarmak’’deyimine,
En çok yakýþan insanlar,
Bu iþte bu, en helal, en katýþýksýz,
Alýn terlerinden birisi...
Es kaza grizu patlamasýndan,
Ya da baþka iþ kazalarýndan kurtulup da,
Emekli olabilirse kimisi,
Kömür tozlarýný,karanlýk dehlizleri,
Rüyalarýnda göre göre,
Yaþamý kovalayacak gittiði yere...
Güneþi görmeden saatlerce çalýþmak,
Ve buna, yýllar boyu alýþmak da alýþmak.
Madenciler, kömür emekçileri,
Ekonomimizi ayakta tutan sizlersiniz.
Sizinki kutsal bir görev askerlik gibi...
Sadece öldüðünüz zaman, üçünüz beþiniz,
Hatýrlarýz sizleri, ahlanýp vahlanýrýz.
Ramazan da bile çoðu zaman,
Yerin üç yüz metre altýnda iftar edersiniz...
Ahh!!bu kömür karasý, kömür karasý,
Sanki yürek yarasý...
Bahriye neferi ’’Uzun Mehmet’’,
Kömürü buldun amma;
Ýki üç katilin ellerinde kayboldun soldun.
Cellatlarý herkes nefretle, seni ise rahmetle anýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.