Gül atma Mansurluğumuza
Dilimde paslý bir zaman tortusu
Dokuz doðuran derviþ postundayým
Ýçimde eski bir Ýstanbul
Dudaklarýmda martýlar
Mavilere yaslanmýþ þiirler
Say ki bir ada vapuruna binmiþim.
Say ki uzaklara kaçýrýyorum ayaklarýmý zemheriden.
Ve boynumu eylül gürültülerinden.
Gözbebeklerimde güvercin görmeyen
Katiller ikamet etmekte.
Hangi süngüye takýldý saçlarým,
Kim erteledi gülüþlerimi güne,
Kaçarken çocuklarýn geniþ parklarýndan,
Otobüs duraklarýna býraktýðýmýz anýlarla.
Þimdi Fýrat kenarýnda kuytu bir yangýn yeri yüreðim,
Dicle’den sipariþ sürgün aþklara taze kan.
Bahar mý kaldý aðzýmýn kuþlarsýz bahçesinde
Zincire vurulmayan þiirler yazýyoruz
Virgül olmadan bedenimiz miting meydanlarýnda.
Biraz daha sýkýyorum günün kravatýný ebrehe boyunlarýnda
Fotoðraflarýmýz infaz edilirken Kerbela kelepçesinde
Gökten inen ev bize Hýra ve mihmandarýmýz Sevr
Her sabahýn fecrinde açan bir gül kabrinde Hubeyb
Eþkýya hikâyelerinin sýrrolduðu yerlerde
Lanse etmez türkülerimi katil bir set
Duvarlar bir tümördür zulmün kanlý ellerinde
Bir yýkýk insandýr içimde taþýdýðým ceset
Böylece uzaklaþtýrýlýyoruz insanýn kýyýsýndan
Gözümüzün kimsesizliðini sahiplenirken Ebabil
Mahþere ferman yazýyoruz ateþ-i Ýbrahim’de
Gül atma Mansurluðumuza,
Eyvah deme sakýn, düþüpte merhamet gemisinden.
Bir kelebeðin kanatlarýna inþa ettik yeþil gözlü evleri,
Çekilip gitmek istemezken yolumuzda ebrehenin filleri.
Bir hüzün laboratuarý kurduk birikmiþ sancýlar üstüne,
Gönül iklimlerinde kurumaz kan, hiç büyümez yaþý ölünün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.