Geceler ruhumda gayr’ihtiyari,
Ýçimde bir aþk var atýl ve atýk.
O güneþin kýzý,gündüzün yari,
Ben yalnýz gecenin oðlu yaratýk!
Geceler merhemdir büyük ukdemde,
Gördüðün siyahlýk hep gözyaþýmdýr,
Terkedip gitmeyen beni her demde,
Gece ve karanlýk tek yoldaþýmdýr!
Kulaðýma sesler gelir bir anlýk,
Korkutur þaþýrtýr ruhumu benim,
Her gece sessizce der ki karanlýk;
Ben,seni doðurtan yaþlý ebenim!
Sessizlikte saklý kalan bir dize,
Geceler!yaþamak, zor bu acýyla,
Sevdam için karþý koymak gündüze,
Her þafak yenilip ölmek sancýyla!
Bir aþkýn uðruna þu vücudumu,
O acýlar yok mu! böldürdü beni ,
Ýçimde kocaman þu umudumu,
Tadamadan,Gündüz öldürdü beni!
Güneþ’in kýzý gör! anasýn diye,
Her gündüz gölgenle beraber aktým,
Gördükçe peþinde yanasýn diye,
Gölgende kendimden bir iz býraktým!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.