Aklımdaki kargalar...

Acýlar , acýlara
Ölümler , ölümlere eklenmeseydi...

Elem , keder hep 17 yaþýnda olmasaydý eðer...
VAV duruþlu kadýnlar hep akdý...
Bir suskunlukta
Anlaþýlmayý bekleyen kadýnlar...

Elif gibi dimdik...
Onlar bir kez olsun
Bir yüreðin þafaðýna uyandýrýlmadýlar...

Bir sus konuþmasý
gözlerde kývýlcýmlanan
yeterince sessiz aðlýyorum ...

yaþamla ölüm arasýnda heyhat..!
ben bölüpte çýktým...

ve kendi siyahýnda boðulur insan...
kadýn kendi kendine iyileþmek zorundadýr...

Yutkunduðum siyahlarým var benim...
ve siz oydunuz yüreðimi ey insan denen karga...



Kalbimi yokluðuna astý
ðým zaman
Çocukluðum ayaklanýyor

Ve kendi beyazýnda dirilir insan sevdikce..
Hiçbir masal senin kadar gerçek deðil...

Sosyal Medyada Paylaşın: