YAR SARSINTISI

kaybedecek neyim var, kimim var daha
her þeyim sen olmuþken, herkesim bilmiþken seni þimdi bu olacak iþ mi yani
yüreðimi boydan boya sana sunmuþken
aklýmý sana vermiþken, canýmý hiç bilmiþken
beni nasýl sensiz býrakýrsýn, aklýn alýyor mu bunu
ve buna hakkýn var mý çok iyi düþün
yer deðil "yâr sarsýntýsý" içindeyim,
kaç þiddetinde diye sormayýn,
yüzüm gözüm ayrýlýða bulanmýþ
"kimse yok mu?" diye sesleniyorum
boþ bir umut belki de benimkisi, dünya baþýma yýkýlmýþ sanki
toz toprak içindeyim, beton bloklar altýndayým
bu nasýl bir ayrýlýktýr temelimden sarsýyor beni
gelip de canýmýn üzerine inþa etmiþ acýyý
aðaçlar devriliyor ömrümde, çiçekler kuruyor, yer çatlýyor
hava kararýyor, kuþlar düþüyor yere
bu ne olumsuzluktur baþýmda dolanýyor
insanlar uzaklaþýyor, renkler siyah beyaza dönüyor
mavi sadece hayalimde bir renk olarak kalýyor
yeþil sadece gözlerin olarak varlýðýný sürdürüyor
öyle bir gidiyorsun ki beni diri diri gömüyorsun yaþama
kibriti çakýyorsun üzerine benzin döktüðün adama
beton baðlýyorsun seni seven adamýn ayaklarýna
ve gözünü kýrpmadan basýyorsun tekmeyi atýyorsun denize
üstünü baþýný ayrýlýða bürüyorsun ve yusuf’un gömleðini
saklýyorsun ki yakup görmesin bir daha yusuf’u
oysa o gömleði arkadan çekip yýrtan züleyha’ydýn sen
yusuf aþkýnýn kemaline orada erdi ve aþkýn en güzel yüzü oldu
baþýmý duvarlara vuruyorum, canýmý ateþlere salýyorum
kemiklerimi un ufak ediyorum, etimi jiletle lime lime ediyorum
ama hiçbir acý, ama hiçbir acý, yüreðimdeki acýdan daha fazla acýtmýyor canýmý
sen bütün acýlarýmýn yekûnu, gözlerimdeki yaþlarýn müsebbibi
kalbimdeki tortularýn, aklýmdaki yortularýn istisnasýz tek sahibi
seni azat ediyorum, gidebilirsin ben diyarýndan baþka diyarlara
ve ben gidiyorsun diye delirebilirim anýnda sakýn dönüp bakma ardýna
beni gidiþinle deðil bir yarým bakýþýnla bile mahvedersin
pimi çeken el olursun, tetiðe basan parmak, sandalyeye tekme atan ayak
ah kalbim, bu dünyadaki en güzel insana ev sahipliði yapan kalbim
artýk o ev bir ömür boyu boþ kalacak ve fani hiçbir aþka mekan olmayacak
belki de o yâr bir gün geri gelecek ve oturacak gönül tahtýna
bu âþýk da iþte o zaman binmeyecek ölümün tahta atýna
Sosyal Medyada Paylaşın: