ilk güz

Sen benim ilk deðil sonummuþsun
Ne öðrendiysem senden öðrenmiþ,
Kime baksam seni görmüþüm ben.
Gece yarýsý uykusuzluk,
Ölüm gibi suskunluk; senin isminmiþ.
Dünya yuvarlak sevgilim!
Bunu en iyi ben bilirim...
Yoksa her defasýnda sana dönüþümü
Tüm yollarýn sana çýkýþýný nasýl anlatabilirim?
Kaldýrýmda yan yana yürümenin bile hayalini kurdum
Her gidiþinde saatimi vuslat vaktine kurdum.
Beni her sevmediðinde ben kalbimi bir ateþin içine koydum da,
Sana hiç gönül koymadým.
Seni her görüþümde... ah! seni her görüþümde...
Kuþlar bile tedirgin uçtu
Günebakan boynunu büktü
Deniz coþtu coþtu...
Coþtu da kaldý öyle
Dalgalarý vurdu sahile
O gün hiç bir þeyi almadý sahilden
Dedim ya hepsi tedirginlikten
Bende öyle bende öyle
Ürkek adýmlarla geçtim yanýndan
Sen farkýna bile varmadan
Deniz gözlerin bakarken güneþe
Güneþ batýyordu geceye
Son demleri vururken sakalýna saçýna
Gözlerini kýsýyordun, gözlerin batýrýyordu sanki güneþi
Kýstýðýn gözlerin kaþlarýný indiriyordu
Kaþlarýn kavisli
Kaþlarýn zor yollar gibi
Gözlerin kararlý geçen yýllar gibi
Sol elini kaldýrdýn yüzüne
Alnýna elmacýk kemiðine
Yüzün çýkmaz sokak olmuþtu böyle
Sesin vardý bir de havada daðýlan havada yankýlanan
Allah’ým! Ne büyük haksýzlýk nasýl saklayamam o sesi
O kelimeleri o caným cümleleri
Nasýl büyük bir hatadýr sesin soyut olmasý kaybolmasý
Ýnsanýn zamanla önce sesini sonra kokunu unutmasý
O bir anýn tüm hayatým boyunca aklýmdan çýkmamasý
Ne büyük bir mucizedir yüzündeki tebessüm
Þimdi neredesin acaba ömrümdeki ilk güzüm.
Sosyal Medyada Paylaşın: