YILMADAN VE ALDIRMADAN

Ben uykusu firar geceleri severim,
sessizliði hecelerden dinlemeyi...
ve kekremsi düþlerin peþinden
uzun yolculuklara çýkýp þiiri kendime azýk etmeyi...

Ben payýma düþeni almayý severim her þafaktan...
bir de kavuþmayý,
hele ki geçmiþsem çürümeye yüz tutmuþ uzunca bir ayrýlýktan...

Ben aydýnlarý severim
ileriye bakanlarý ,Zanaatkarlarý severim
avuçlarý emek emek kokanlarý...
bir de yürek yemiþ adamlarý severim,
hani þu bir türlü anlaþilamayan...
Edip gibi bakan ama Oðuz gibi yazan...

Ýllegal düþlerde b/asýlmýþ ,
kandýrýlmýþ ,
avutulmuþ,
ordan oraya savrulmuþ kadýnlarý severim..
saçlarý ve yaþlarý ensesinden kesilmiþ olan..
yaþayan velev ki hiç var olamayan....

Ben memleket kokan hýrpani türküleri severim....
Bir de fasýllarý,
soluk alýnan meclisleri,
kahveyi,nargileyi...
Zaptedilmiþ günlerin avlusunda özgürlüðü düþünmeyi...

Ben karþýlýklý muhabbetleri severim,
sen-ben,
siz-biz olmayan...
Ben insanlarý severim...
kendi duvarlarýný yýkýp,
ayrýþtýrmayan
düzene inat yalnýzca kendisi gibi olan...

Ben yaþamayý severim,
buyruklara,
yakýlmýþ günlere,
satýlmýþ,parsellenmiþ,
kokuþmuþ fikirlere aldýrmadan...


Sosyal Medyada Paylaşın: