Gittiðin günden beri Ýçim yangýn yeri Gözyaþlarým sel oldu Sanki baharda Volga Nehri Delice özlüyorum Resimlerini inci döküp Sen diye öpüyorum Evet çok geç Lakin Özür diliyorum Nefsimi kilim yapýp Ayaklarýna kapanýp Yeniden sevmeni istiyorum Çok geç özür dilemek için Ayaklarýna kapanmak için Bir anlýk öfkeyle Gönül evini yýktýðým için Sen benim Meleðimsin Karanlýkta anladým Gecemin fenerisin Yalnýzlýktan ölüyorum Her gece sensiz Yeniden boðuluyorum Çünkü Asla Yýldýzlara dokunamýyorum Yastýðýný saklýyorum hala Kokluyorum Ýçim sensizlikten yandýkça Gözlerimden kan aktýkça Artýk dayanamýyorum Bana lazým olan 3 metre yaðlý ip Gitmek istiyorum bu diyardan Piþmanlýkla yaþanmýyor deyip Heyhat! Anladým En büyük acý piþmanlýkla yanmakmýþ Hep yandým Ne olur bir þans ver Son nefesi vermeden geliver Þimdi asýlýrken tavanda Çoooook ama çoooooook Piþmanýmm Elveda Rabbe gidiyorum... #ayhanözcimbitþiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan Özcimbit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.