İnsan

Duvarla dostluk baþlar tüm ýþýklar sönerken
Gönlüne þimþek çaksýn zikre kalksýn ruhi can
Bir hesabýn olmasýn dünya çarký dönerken
Tenden ayrýlýk kalksýn koy ver gitsin büyük þan.

Gaflet bulutu sarar hapishaneyken beden
Açýlmaz kapalý bab esrarlý yar sevmeden
Vuslata kanat gelir çoðunu tek bir eden
Sonsuzluk nehri aksýn sen otur seyret bir an.

Titremekten kurtulup bir elbise giyince
Çið yemeði ateþte piþirip de yiyince
Padiþahým zannettin adýn Ahmet deyince
Bu nefsi tufan sýksýn bir kerecik dayansan.

Ýbretle bak sað sola her yer Adem tarifi
Sen ölmeden ölürsen bulursun zor arifi
Þüphen gitmezse eðer incele maarifi
Býrak býkanlar býksýn yaþanan bir küçük zan.

Aþkta son deltalarý sildim artýk niyetten
Cananý yitirdim ben kokmuþ kemikten etten
Biraz yazýya döktüm kendimdeki sohbetten
Üstten yaz alttan çýksýn karbon deðil ki insan.

16.01.2017
Ahmet Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: