---1---GÜLEMEDİM BEN
Beþ yaþýmda büktün kader boynumu
Günahým neydide gülemedim ben
Güldürmedin yetim kaldým babadan
Günahým neydide gülemedim ben
Muradýmý alamadým dünyadan
Garip geldim garip giderim handan
Çocuk yaþta býktým usandým candan
Günahým neydide gülemedim ben
Dertlerim dermansýz yoktur ilacý
Yaram göz göz oldu halim çok acý
Gönül istemez ne tahtý ne tacý
Günahým neydide gülemedim ben
Saçlarým aðardý çoðu döküldü
Gönlümü yýktýlar ciðer söküldü
Gariplik çok kötü boynum büküldü
Günahým neydide gülemedim ben
Gönlümü hapsettin yorgun bedene
Oyuncak ettin sen gelip gidene
Dost etmedin beni hatýr güdene
Günahým neydide gülemedim ben
Söz ne destana benzer ne aðýda
Yazarým derdimi beyaz kaðýda
Talan oldu ömrün gençlik çaðýda
Günahým neydide gülemedim ben
Yeter artýk kader güldür yüzümü
Ne dinledin nede tuttun sözümü
Tozoðlu der kör ettin bu gözümü
Günahým neydide gülemedim ben
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.