Çöz ey þuh; saçlarýn baðrýma ser mest olalým
Ýçelim aþk þarabýný gel sermest olalým.
Gözümde zerrece yoktur kýymeti dünyanýn
Ok eyleyip gamzen sineme vur mest olalým.
Döndü kýrýk kadehe eyvah gönül târ-û mar
Aþka düþeli niyazdayým, der mest olalým.
Baðlama bahtým gibi kollarýný boynuna
Gezdir endâmýn gözden ýrak dur mest olalým.
Onca güzel içinde yâr bilmiþim yâr seni
Lûtfeyle bendene; bir bûse ver, mest olalým.
Çok oldu gönül þehrine haberciler gireli
A sultaným bekletme, sen de gir, mest olalým.
Bezm-i Eles’ten beri beklemekteyim say ki...
Yetiþir; otaðýný haydi kur, mest olalým.
Bu mecliste aþktan özge söz ve dahi mey yok
Dökülsün mey; kadehi, câmý kýr, mest olalým.
GAFLETÎ’ yi dost-düþman dosttan cüdâ bilir dost!
Gel; semtimizden -sevgilim de- sor, mest olalým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.