gel her göç mevsiminde dönen kýrlangýçým yuvalan kýzýl sakalýma ve anlat cehaletin megesinde ezilen anakentime özgürlüðü kardeþliði medeniyeti
ey sevgili Ülkem *Adonis dölledi topraðýmý bir bebeðin al yanaðý rengindeyim inatla hala kýzýl akmakta kýzýlýrmaðým kadýnlarým eþit kadýnlarým uygar çocuklarým mutlu çocuklarým umutlu ana kenttimle birlikte gömülüyor bataklýða ana kenttim karanlýkta anne ne olursun durma! terliðini fýrlatsana
ben ki anadolu yalýnsýz çocuklarým koþuþturmakta yaylalarýmda analarýmýn elleri hamur ve öðrenmekte taylarým rüzgarlarla yarýþmayý... göreceksin pulluklarým öðütecek sert kayalýklarý Ankara’da ki din bezirganlarýný Allah’a þirk koþan çýyanlarý Sabahattin Ali gülümseyecek Sazara ormanýnda...
sahi bir de Nazým’ým uzakta aslýnda hiç bizim olmadý ki Nazým
gel kýrlangýçým bari sen benim ol sahipsiz kalmasýn dilim caným memleketim...
koþun kadýnlar ........çocuklar koþun koþun halkým koþum satýlýyor ülkem emperyalizme... Mustafa Kemallerim yýkýlýyor Yýkýlýyor Cumhuriyetim sokaklar bizim Ankara bizim bu vatan bizim durma ayaða kalk Türkiyem.
* bahar tanrýsý
Ezop Miðfersiz Þiirler... Mayýs 2008 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
ezop Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.